Het zou zomaar eens de tekst kunnen zijn op een nieuw te maken wandtegeltje. In ieder geval zal ik na vandaag niet snel meer ‘nee’ zeggen tegen een dagje vissen met wat storm ;-) Het zou voor Erik en mij onze eerste dag samen vissen worden van 2015. We wilden het jaar graag met een paar mooie vissen beginnen en hadden al rond de jaarwisseling een plan opgesteld voor deze dag. Nu het dan eindelijk zover was hadden we te maken met een bizar harde wind en golven waarbij we begonnen te twijfelen of het wel verstandig (lees veilig) zou zijn om nu het water op te gaan. Maar omdat opgeven geen optie is besloten we er voor te gaan!
De boot werd getrailerd en ingeladen en toen we daarna het meer op stuurden merkten we pas echt hoe hoog de golven waren. Keer op keer wees de punt van de boot naar boven de horizon om vervolgens met een harde smak weer op het water te komen. Terwijl het opspattende water ons binnen een paar minuten voorzag van een nat pak riep Erik meerdere malen we zijn hartstikke gek! Ook vertelde hij me dat als er ook maar een golf binnenboord kwam we direct om zouden draaien, omdat dat na twee golven waarschijnlijk niet meer ging lukken… geen best vooruitzicht dus. Maar alles ging net goed, het water kwam meerdere malen tot de rand van de boot maar verder gelukkig niet. Toch fijn als je zo kan vertrouwen op je uitrusting!
Eenmaal aangekomen op de beoogde stek waren we beide behoorlijk nat en voelden we zelfs wat water door onze warmtepakken heenkomen. Het waaide nog steeds hard en omdat de temperatuur goed was en het verder niet regende droogden we zowaar weer wat op.
Alles werd in gereedheid gebracht en de dobbers voorzien van breekstaafjes gingen overboord. Niet al te ver van de boot af in verband met de harde wind. Het eerste half uur gebeurde er weinig, maar omdat we goede signalen gezien hadden op de dieptemeter hadden we er het volste vertrouwen in. De dobbers werden voort geblazen op de golven, totdat mijn dobber vlak voor de boot gestopt werd en resoluut onder water verdween! Even een paar seconden wachten en contact zoeken, oftewel aanslaan op een zak aardappels zo leek het :-) altijd een goed teken! De vis bleef even diep maar lag door de korte lijn die uitstond al vrij snel in het oppervlak, pas toen het net eronder ging zag ik hoe vet ze was! Erik riep al 120, maar dat zou ze niet gaan halen al had ze er wel het postuur en omvang voor. We kwamen tot 112 en moddervet, zo vangen we ze het liefst! Even snel de kant op voor een plaatje en weer terug. Heerlijk zo’n start op een dag waar de omstandigheden je het er niet makkelijker op maken!
Wat er hierna gebeurde was echt te bizar! Opeens was ook Erik zijn dobber vlak naast de boot vertrokken en ook dit zag er na de aanslag uit als een hele beste vis! Meerdere malen trok ze de hengel goed krom en roste ze door de slip totdat ik het net eronder schoof toen was het klaar met het verzet. Ik tilde haar de boot in en jazeker ook deze ging weer naar de 110 toe. Exact 110 cm gaf het meetlint aan, twee vissen allebei 110’ers… wat gebeurde hier.. Met een tussentijdse vluchtige blik op de resterende dobbers zag ik dat ik er van mij ook een kwijt was, snel contact zoeken en de haak zetten. Erik zijn vis bewaarden we even in het net voor de foto en ik pakte even later mijn vis in de kieuwgreep uit het water. ‘Ook weer een meter hoor’ hoor ik Erik al zeggen en tegelijkertijd ‘ow mijn andere dobber is ook weg’. Nou dan maar even snel meten, 103 cm hoppa in the pocket! Ook deze maar even het net in bij Erik zijn 110. Erik staat inmiddels te drillen en weet me te vertellen dat ook dit zeker weer een meter is. Als hij der even later bij de kaak pakt zie ik het, inderdaad weer een dikke meter! 108 geeft het meetlint aan, de 4e meter op rij in nog geen 20 min. Ik denk bijna dat ik droom! Erik schuift haar het net in bij de andere twee metervissen, en op dat moment zie ik een van mijn dobbers hard onder klappen. Op een moment als dit is het zaak om zo snel mogelijk je haak weer te beazen en te zorgen dat je aas weer in het water komt en dat is dus ook wat Erik doet. We zitten overduidelijk in een extreem bijtmoment!! Als ik de vis uit het water pak – een mooie 90’er – gaat een van Erik zijn dobbers alweer de diepte in. Snel onthaak ik mijn vis en zet deze zonder plaatje terug. Daarna assisteer ik Erik die er weer een beste meterbak aan heeft hangen. Eenmaal in de boot komen we tot 109, het kan niet op hier lijkt het wel! Ook maar even erbij in het net en dan zo eerst maar even naar de kant toe om wat foto’s te maken. Maar die tijd krijgen we niet eens, want opnieuw ben ik één van mijn dobbers kwijt, compleet gekkenhuis dit. We vangen in nog geen 10 min nog 4 vissen van in de 90 cm bij waarvan de laatste 99 voor mij even snel op de foto mag, omdat ze zo massief gebouwd is.
De vissen in het xxl big fish anglers net van Erik houden het goed vol zo, en moeten nog even wachten want weer is het Erik zijn dobber die dieper dan de golven wegzakt. Hij zet de haak en ook dit is weer een dikke bak. Ook mijn dobber is inmiddels pleite, maar dit is duidelijk een kleinere vis, al snel is ze bij de boot en kan ik haar pakken, even snel meten, weer een mooie 90’er, en hop weer terug. Als we even later de vis van Erik boven zien komen en de omvang zien komen we tot de conclusie dat dit zeker weer een 110+ vis is. Snel schuift Erik zijn hand onder haar kaak en tilt haar de boot in. Wat een moddervette vis is ook dit weer zeg! Op de plank komen we tot 113 en daarmee tot nu toe de grootste vis van deze bizarre serie!
Mijn hengel is alweer opnieuw beaasd en de dobber danst alweer tussen de golven. Erik laat zijn 113 in het net schuiven bij de andere vissen en schiet snel even een plaatje!
Als hij zich omdraait sla ik al weer aan en dril de volgende snoek af, een kleinere vis van net 80 cm krijgt even later de vrijheid en dan is Erik weer aan de beurt! Tegelijkertijd knalt ook mijn andere dobber de diepte in en even later staan we allebei te drillen. Als we de vissen even later binnenboord hebben besluiten we dat het tijd is om nu foto’s te gaan nemen alle lijnen zijn uit het water, een goed moment. Als ik me omdraai naar het net zie ik dat er twee snoeken over de rand van het net moeten zijn gezwommen. We missen de 108 en 109 van Erik. Erg zuur, geen foto’s dus van deze vissen. Nu balen we er van, maar achteraf kunnen we er gelukkig om lachen. In the heat of the moment gaat er soms weleens wat mis… ook dat is vissen.
Snel zetten we koers naar de oever waar we een serie mooie foto’s schieten van de gevangen vissen en deze daarna de vrijheid weer schenken.
103 cm de ‘kleinste’ van de ‘meterserie’
Als we even later terug op de stek liggen is het gedaan met de pret, geen aanbeten meer en we besluiten dan ook om te verkassen. Maar dit doen we niet voordat we de nodige borrels achterover slaan om te proosten op de eerder gevangen vissen deze ochtend.
De golven zijn inmiddels iets minder hoog dan vanmorgen vroeg maar het blijft oppassen. Aangekomen op de volgende stek hebben we de witvis al snel gevonden dankzij Erik zijn sidescan dieptemeter/fishfinder, machtig mooi apparaat waar je een groot bereik mee hebt! Maar ondanks de overvloedig aanwezige witvis lijkt de snoek hier niet thuis en besluiten we na een half uurtje toch een andere stek op te zoeken. We kiezen voor een stek die wat meer beschut ligt zodat we meteen even een hamburgertje kunnen bakken om zo aangesterkt aan de middag te beginnen!
We hebben de hamburgers nog niet eens achter de kiezen of Erik heeft alweer een aanbeet! Kort achter elkaar weet hij 3 aanbeten te verzilveren waarvan 1 een mooie 90’er en de andere twee een slagje kleiner. Alles kwam op de meest linkerhengel en ik opper het idee om dan ook maar de boot wat te verschuiven die kant op. Iets wat zijn vruchten afwerpt, want als even later alle hengels er weer in liggen is het mijn dobber die langzaam in beweging komt. Langzaam verdwijnt hij onder water, ik blijf het een prachtig gezicht vinden! Heel even nog wacht ik en zet dan de haak, meteen giert de slip het uit! Zo dan die heeft direct door dat er iets niet klopt en gaat er volgas vandoor! Dan een paar fellere klappen en ik schroef mijn vermoeden van een dikke vis wat bij naar beneden. Als we de vis dan voor het eerst zien flanken lijkt het toch wel weer een meter+. En dat wordt bevestigd als ze even later in het oppervlak ligt, op de meetplank komen we zelfs tot 110 cm! Dat hadden we beiden niet verwacht maar, het zal wel door de enorm massieve vissen van vanmorgen komen dat we deze wat kleiner hadden geschat. Maar ik ben er niet minder blij mee en na een paar mooie platen geef ik haar de vrijheid weer terug.
We proosten nog maar eens met een Jägermeistertje en na 5 min is het dan alweer raak bij Erik. ‘Deze kan ook zomaar weer eens de meter halen’ is zijn opmerking vlak na de aanslag. De vis blijft voor de boot nog even diep en komt dan toch naar het oppervlak waar ik meteen het net eronder schuif. Het zal erom hangen maar de meting geeft toch weer 100 cm aan, we hebben ze weer gevonden!
Na deze vis valt het stil en we besluiten een stukje verderop te gaan liggen. Als we wegvaren zien we op de dieptemeter ook geen aanwezige aasvis meer, waarschijnlijk is de snoek met ze mee gezwommen. Even op zoek naar de aasvis dus maar weer en zodra die gevonden is gaan de dobbers weer overboord. Erik zijn dobber is het die al weer binnen 5 minuten onder klapt, helaas resulteert de aanslag in een misser. Dan is er op de plek waar zojuist mijn dobber nog lag alleen nog maar een lichte kringvormige rimpeling in het water te zien, 10 tellen wachten en ook ik mag weer aan de bak. Deze hangt wel degelijk en het is weer een mooie! Ze blijft lekker diep en knalt nog even lekker onder de boot door alvorens Erik der kan netten. Wederom een metervis en met 104 cm een prima vis. Erik schiet een paar mooie platen en dan mag ze zich weer verder vol gaan vreten aan de aanwezige witvis onder water.
Nog een keertje toosten dan maar, man als dat zo doorgaat gaan we vandaag dronken naar huis grappen we naar elkaar. We checken ondertussen de buienradar even en zien dat er toch wel wat regen onze kant op komt. We besluiten nog een half uurtje te blijven en dan terug te gaan zodat we droog de boot kunnen traileren. Net als we het erover hebben dat een 10e metervis de dag wel helemaal geweldig zou maken plopt Erik zijn dobber weg en ook deze voelt weer goed, als ik de kans krijg dan net ik de vis en zou het de 10e meter zijn? De meting geeft uitsluitsel en de 100cm wordt met een paar mm overschreden! We worden op onze wenken bediend vandaag lijkt het wel, ongelofelijk 10 meters, een nieuw bootrecord voor Erik!
We besluiten dat het mooi is zo en beginnen met het opruimen van de spullen als dan mijn dobber voor de laatste keer de diepte opzoekt en ik op de valreep nog een vis van 92 cm weet te vangen.
Beiden hebben we 12 vissen gevangen vandaag en beiden 2 110+ bakken in totaal dus 24 snoeken waarvan 10 metervissen! Een fantastische dag, een dag waarbij iedereen die ons zou hebben zien gaan eerder die ochtend door de golven ons voor gek verklaard zou hebben. Maar een dag die we voor geen goud hadden willen missen, met recht een dagje extreme pike fishing! En de volgende keer met een beetje storm zijn wij zeker weer van de partij.
Tekst en foto’s: Arend Burger