Ik was de laatste tijd al twee keer eerder met Harm-Jan op pad geweest, maar zonder het gewenste resultaat voor hem. Taaie dagen waren het waarna stug volhouden wel een visje gevangen kon worden, maar een vetpot was het zeker niet die dagen. Maar vandaag kwam daar verandering in en hoe!
Harm-Jan stond al vroeg voor mijn deur, snel alles inladen en op weg naar het water. Onderweg werd er natuurlijk gesproken over de afgelopen visdagen die we samen hadden gehad en de resultaten daarvan, iets wat de dag van vandaag helemaal goed kon gaan maken, we hadden de hoop in ieder geval nog niet verloren. Het had behoorlijk gevroren vannacht, iets wat bijna zeldzaam is deze winter, raar maar waar. Zou de nachtvorst de vissen vandaag tot azen aanzetten of juist passief maken, we zouden het snel weten. In het donker kwamen we aan op de stek, hengels optuigen aasvissen monteren en te water die handel. We lagen aan de rand van een grote school aasvis en juist daar waar de aasvis ligt daar ligt ook de snoek!
Het werd langzaam licht en juist op dat moment plopte de eerste dobber met harde ‘plop’ onder, heerlijk geluid altijd weer. Even kijken welke kant de dobber opgaat, strak draaien en slaan. Na de aanslag meteen dat felle kopschudden van een kleine rakker, en even later pakte ik hem in de nek uit het water. Een snoek van net 80 cm en daarmee de eerste van vandaag. Ik laat de snoek langzaam terugzakken in het water en zie in mijn ooghoek mijn andere dobber zachtjes onder het wateroppervlak verdwijnen. Een mooie trage aanbeet, zou dit dan een betere vis zijn… mijn gevoel wordt bevestigd als ik even later de haak zet en meteen een paar logge bonken terug krijg, ‘ja Harm dit is er één’. Een paar keer gaat ze volgas door de strak afgestelde slip, maar even later moet ze het toch echt opgeven en kan het net eronder, wat een mooie en vooral dikke vis! Mijn dag kan al niet meer stuk, nu alleen Harm-Jan nog een bak en dan is het feest compleet. Er worden een paar fraaie platen geschoten en daarna glijd ze weer terug tussen de rieten.
Het vriest nog steeds en na het vasthouden van oma snoek moeten mijn handen toch weer even op temperatuur komen. Ook Harm-Jan die geen warmtepak aanheeft heeft het behoorlijk koud. Maar daar hebben we DE oplossing voor, ik tover uit mijn tas een flinke fles Jagermeister tevoorschijn en we toosten op de vangst van zojuist, zo daar wordt je warm van!
Even blijft het rustig bij de dobbers, lijnen vriezen vast aan de ogen van de doodaasstokken. Als ik dan even later weer een aanbeet krijg moet ik dan ook eerst de lijn lostrekken van de ogen, zodat de vis lijn kan nemen. Deze komt echter recht op ons af zwemmen en op het moment van de aanslag is de vis nog maar een aantal meter bij ons vandaan, na de aanslag ligt ze vrijwel meteen in het oppervlak, niet in de gaten hebbend wat er aan de hand is. Tot ze het ineens doorheeft en een keer flink met haar kop schud, en hetgeen waar iedere visser achteraf keihard van baalt gebeurd, ze lost de haak en blijft nog even versuft liggen in het oppervlak.. ik kan haar nog net aantikken met het net maar dus niet scheppen voordat ze de diepte weer opzoekt om in ieder geval vandaag niet meer terug te komen. Dat is balen ze die ging wel over de 110 heen… dat zou de tweede bak op rij geweest zijn, tja ook dat is vissen.
Vlak hierna volgen er nog twee aanbeten welke beide vakkundig gemist worden, waarschijnlijk kleine vissen die toch wat moeite hadden met de grootte van de aasvis. Even later een harde tik op de dobber en verder niets, zal toch niet… ja dus in een tik heeft deze slimme rakker de aasvis van de haak weten te tikken. Snel een nieuwe eraan en op dezelfde plek er weer in, nog geen minuut later plopt de dobber weer weg nu ben ik degene die aan het langste eind trekt en even later zet ik de haak. Fel kopschuddend maakt de vis kenbaar het er toch niet mee eens te zijn, en de kleine rakker krijgt niet veel later zijn vrijheid weer. Het blijft een tijdje stil en we besluiten te verkassen.
Aangekomen op stek nummer twee van de dag is het Harm-jan zijn beurt, al vrij snel zoekt zijn dobber de diepte op. Net als op de vorige stek is ook op deze stek de eerste vis een leuke 80’er, Harm ook van de 0 af. Maar even later mag hij serieus aan de bak als zijn andere dobber verdwenen is. ‘Dit voelt goed’ hoor ik Harm zeggen en zo te zien aan het doorbuigen van de hengel is dit een hele beste weer! Als we de vis bijna in het zicht krijgen ramt ze er nog een keer snoeihard vandoor, nog even stijgt de spanning, maar Harm weet de vis langzaam weer dichterbij te krijgen, dan komt ze boven…. wat een bak zeg!!! En deze is niet een beetje dik nee deze is gewoon moddervet, daar ligt zijn nieuwe PR. Snel gaat het schepnet eronder en Harm straalt van oor tot oor, die koude ochtend in een klap vergeten manman eindelijk is daar zijn beloning! Wegen kunnen we de vis helaas niet, maar met 119 cm is het een prachtig PR dat gisteren nog op 107 stond. Snel schiet ik een paar platen van de vis en dan mag oma het heldere water weer in!
De dag is compleet beiden een bak en Harm-Jan zelfs een nieuw PR, alles wat er nu nog komt is bonus. Maar we hebben de hele middag nog dus gaan er gewoon voor! De oma’s hebben er zin in vandaag dat blijkt wel en daar maken wij maar wat graag gebruik van.
Bij mij is het al een tijdje stil als het weer raak is bij Harm, na de aanslag wordt al snel duidelijk dat dit een kleinzoon van oma is en met krap 70 cm wordt deze vis snel onthaakt en weer de vrijheid geschonken.
Nog een laatste keer besluiten we te verkassen, op deze stek zullen we de dag volmaken. De dobbers vliegen door de lucht waarna we ze goed in de gaten houden. Traag zakt mijn rechterdobber weg, een enkel kringetje op het vrijwel vlakke water achterlatend. Ik heb de hengel al in de hand en heel langzaam wordt er wat lijn genomen dan niet meer, tijd om te slaan dus! De hengel klapt meteen goed dubbel, zou het, jazeker log begint er wat te zwemmen ‘dit is weer een goeie hoor Harm’. De vis blijft lang diep en pas in de buurt van het net komt ze langzaam omhoog, dan doorbreekt ze het oppervlak en wat een beauty weer zeg!! Hop het net eronder, zo die is in the pocket, bak nummer drie van de dag, wat een bonus nog ff zeg zo op de laatste stek van de dag!
Harm-Jan schiet een paar geweldig mooie platen en even later mag oma numero 3 van de dag het water weer in.
Na deze vangst krijg ik nog twee aanbeten vrijwel tegelijkertijd en even later sta ik met een mooie dubbel in handen, met deze 70’er en 80’er sluit ik de dag af. Harm weet nog een kleine rakker te strikken en daarmee het dagtotaal op 10 te brengen. Dubbele cijfers en een drietal trophy pikes, ik teken ervoor!!
Met de huidige temperaturen zal het waarschijnlijk niet lang meer duren voordat de snoeken de paaiplaatsen opzoeken maar tot die tijd blijven we er voor gaan!
Tekst en foto’s: Arend Burger