Tekst en foto’s: Arend Burger
Nieuwe hengels, altijd spannend…
We vertrokken al vroeg in de morgen omdat we maar tot 12.00 uur de tijd hadden om te vissen. Auto volgepakt en een tas verse aasvissen van www.doodaaskopen.nl en gaan, op naar de jachtgronden. Bij aankomst aan het water werd het net langzaam licht, met een minimaal windje lag het water er prachtig bij. De aasvis lag er in ieder geval, want overal zag je ze het wateroppervlak doorbreken. Snel werden de hengels opgetuigd en de aasvissen gemonteerd. Niet veel later lagen de hengels op de steunen en was het wachten op de eerste piepjes. Met de aanwezigheid van de witvis in het wateroppervlak zou je de snoek misschien hoger in het water verwachten, maar dat ze nu ook zeker op de bodem azen bevestigde de eerste piepjes die al binnen 5 minuten van mijn rechterhengel afkwamen!
De opstelling voor vandaag…
Even wachten, ja er werd lijn genomen dus aanslaan! Vol verbazing keek ik Bert aan dat was weer snel zeg die hengel lag er nog geen 5 minuten in! Het voelde goed en het gewicht aan de andere kant liet mij even denken aan de eerste metervis voor deze dag. Toen de vis na een laatste uithaal in het oppervlak verscheen werd deze gedachte bevestigt en toen even later het meetlint onder de vis ging kwam deze uit op 101. Een mooi begin van de dag al zeg ik het zelf ;-)
Mooi begin van de dag deze lichtgekleurde metersnoek…
Na deze flitsende start was het toch even wachten op de volgende aanbeet. In de tussentijd werd er ontbeten en kwamen we erachter dat die visstoelen toch wel lekker zijn, moet je ze natuurlijk wel bij je hebben, wij waren ze dus vergeten…
Ach ja als de snoek een beetje bleef azen dan zouden we waarchijnlijk weinig tijd hebben om even lekker te zitten dus wat dat betreft niet zo’n probleem ;-) Ongeveer een half uur later weer een run, nee dit keer geen voorzichtige piepjes maar een gierende run, hengel oppakken, een slag met de slinger en hangen! De sneltrein aan de andere kant van de lijn kwam even later tot stilstand en zwom loom naar links. Gelukkig had ik mijn waadpak aan anders was deze vis zo het riet in gezwommen. Nu kon ik doordat ik het water in kon de vis op tijd keren en deze langzaam dichterbij krijgen. Toen de vis voor het eerst het oppervlak doorbrak nam de spanning toe, deze wilde ik niet kwijt. Langzaam ging het net al naar de vis maar deze was er nog lang niet klaar voor en klapte er weer stevig vandoor de diepte in mijn met een ratelende slip achterlatend. Na nog twee uithalen kon ik de vis voor de tweede keer richting het net dirigeren en nu was ze er wel klaar voor. Yes die is binnen klonk het over het water! En een beste bak weer zeg! Snel onthaken, beide haken zaten mooi voor in de bek, en even meten: 116 cm pike-geweld.
In haar volle lengte…
En nog één met het koppie naar voren…
Wat een geweldige snoek weer zeg, de dag was nu al weer helemaal geslaagd! Langzaam liet ik haar terugglijden het water in en kon het niet laten nog even met haar op de foto te gaan in het water.
Terug in haar element…
Nog nagenietend van de dame van net was het een kwartier later Bert die aan de bak mocht. Wederom een gierende run, voorzichtig waren ze zeker niet vandaag. Ook deze vis voelde goed en bleef lang diep. Even leek de vis vast te zitten maar kwam gelukkig snel weer los uit wat later bleek afstervende planten. Nog even ging ze goed los voor de kant alvorens ik haar kon scheppen. Voor ons lag weer een 110+ vis in het net. Wat een sessie weer zeg! Meetlint langs de vis en het stopt bij 111. Tijdens het onthaken gaat Bert zijn andere baitrunner af. Wat een chaos, snoek het net weer in en even in het water dan maar. Bert komt even later omhoog tussen het riet, vis gelost… waarschijnlijk 90+. Ach, het mag de pret niet bederven want hij heeft natuurlijk nog een 111 in het net liggen. Ik vereeuwig hem met zijn vangst en even later mag ook deze vis haar jachtgronden weer onveilig gaan maken.
111 cm, prachtig donkere vis…
En nog ééntje verticaal…
Drie vissen op de kant en allemaal boven de meter, wij drinken er vanavond weer eentje op! Maar de ochtend is nog niet voorbij en we hebben nog anderhalf uur. Dus hengels weer beäzen en hop het water in. Niet veel later volgde de volgende aanbeet en mocht Bert een leuke vis van 95 even omhoog houden voor de camera.
Numero 2 voor Bert op 95 cm…
Beiden twee vissen, dat ging mooi gelijk op zo. De volgende aanbeet was weer voor mij. In eerste instantie dachten we nog een passerende visboot gehaakt te hebben wat voor de nodige commotie zorgde aan dek, maar het bleek toch een vis te zijn. Deze vis ging er helemaal voor en maakte er een mooi schouwspel van. Zelfs toen ze half in het net lag vloog ze er nog een keer vandoor mij met knikkende knieën achterlatend. Vertrouwen op het materiaal en even later weer proberen te scheppen nu ging het wel volgens plan. De vissers uit de boot hadden ook tijdens de dril toe gekeken en toen het net onder de vis ging steeg er een luid gejuich op uit het bootje! Heerlijk als je zo kan meeleven met iemand anders zijn vangst, respect!
Ook deze vis ging over de meter heen, dat zagen we meteen. Hop, op de mat en meten maar, 107 cm en daarmee de vierde metervis van de dag.
Ze worden al dikker…
Met recht een bek vol tanden…
De ‘brede schouders’ goed zichtbaar (van de vis dan he ;-) )
Het zat er bijna op voor vandaag, maar voor we naar huis konden wilde onderstaande 90’er ook nog even met Bert op de foto, iets wat wij natuurlijk niet konden laten schieten.
97 cm als afsluiter van een fantastische sessie…
En zo sloten we even later met een goed gevoel de sessie af met een totaal van 6 vissen waarvan er vandaag 4 de metergrens mochten passeren en twee zelfs de 110-grens. Met een woord : Geweldig! En inderdaad de hengels zijn meer dan goedgekeurd vandaag!
Groet,
Arend Burger
