Het doodaasvissen in de havens, zandputten en het kleine water ging me de laatste seizoenen regelmatig goed af. Doodazen vanuit de boot op de rivier bleef toch lastig. Mijn boot is er dan ook niet echt geschikt voor, kajuitbootje met 8pk zonder elektro of ander poespas. Wel ideaal om statisch te vissen, maar niet om te gaan slepen met bijvoorbeeld fireballs. Dit jaar moest het er toch van gaan komen, je leert je bootje ook steeds beter kennen en beheersen, want bootcontrole blijft toch een hele belangrijke factor op het grote water. Zolang je een beetje wind hebt vanuit een mooie hoek kun je netjes stationair achteruit varen, bootje blijft mooi recht en met 0,5-1,5 km/u een nette snelheid. Afhankelijk van het weer en de verwachtingen werd er dus een stek bepaald. Ook het fireballen zelf had me nog niet veel opgebracht, maar na wat tips van andere forummers over genomen te hebben, blaakten we van vertrouwen. Goed materiaal gekocht, vooral de fireballen hadden me weleens de das omgedaan, in het kader van uitgebogen haken en andere drama’s.
Mooie zuidwester kracht 3-4, we zoeken eens stek uit waar we weten dat de vis er zich momenteel op houdt, een kruising met diepe stukken mooie taluds wat rietkragen en obstakels. Typische trekpleister voor allerlei getande vissen. De eerste sessie werden 4 hengels opgetuigd, 2 met fireballs onder de dobber en 2 met fireballs onder de boot alle 4 de hengels dus in de steunen, krijg het al druk genoeg met sturen. Middel tot grote voorns staan op het menu en die worden met een enkele dreg aan de zware fireballs gehangen, licht en secuur vissen is er nog niet zo makkelijk. We beginnen aan de drift, het waait harder dan verwacht en het water klutst op een gegeven moment dus ook de boot in, gelukkig heb ik een bilgepompje maar fijn is anders. Terugdriften is helemaal hopeloos, ik krijg nog wel een aanbeet van een snoekbaars, maar die heeft al losgelaten voor ik de hengel uit de steun heb genomen. We besluiten om verder te gaan kijken waar het iets beschutter is.
Ook daar is het weer even zoeken, tegen de wind in loopt het lekker, maar aangezien de stek niet zo groot is wil je niet telkens alles binnendraaien om weer vooraan te beginnen. Terugdriften dus met de wind mee, erg lastig met een kajuitboot omdat de punt telkens wegwaait en een driftzak in de weg ligt voor de dobberhengels. We vliegen dus wel erg hard het water over met 2-3km/u. Toch knalt een dobber onverwachts naar beneden, maar deze aanbeet wordt gemist. Op de terugweg weer een aanbeet en het is hangen voor m’n maat, een vis van eind 80 begin 90 komt omhoog, maar mag van m’n maat zo verder zwemmen. Op hetzelfde stuk weten we nog 2 snoeken te haken, het was echt vierkante meter werk en beide aanbeten hebben we goed aan zien komen, we wisten dat ie ging. De hengels van m’n maat waren duidelijk beter in trek de mijne ging maar één keer af. Op een gegeven moment staat ie te pissen en begint er weer een hengel te schudden, “Vat jij hem maar ik heb m’n handen vol.” We sluiten af met een wild snoekje en het is mooi geweest, dit riekt naar meer dus afgelopen weekend gingen we er weer voor.
Ditmaal met een andere maat en nu was ik ook bewapend met de grootste voorns die ik had liggen. We beginnen op hetzelfde hoekje maar daar krijgen we geen aanbeten. De wind was wel iets gedraaid ten opzichte van de week er voor geen ZW maar Z en weer zo rond de 4. Het luwte gedeelte was dus ook iets verplaatst en dat leek ons juist de trigger te zijn dat ze daar gingen liggen. En ja hoor m’n hengel klapte er meteen om en de eerste vis was binnen. Prachtige vis van 88cm lag even later in de boot.
Hier blijven we dus wat langer rondjes draaien, maar lang duurt het niet want de ratel van mijn dobberhengel begint te schreeuwen. Hoppa dat is hangen en voelt heel goed aan, gebruik een 120grams stok een zware onderlijn en stinger dus er kan stevig aan getrokken worden. De vis zwemt op de boot af en blijft op een meter of 5 onder boot hangen het wordt een stevig potje touwtrekken, maar dan zie ik toch m’n dobber verschijnen en probeer door te draaien. Hij neemt nog een paar runs, maar dan weten we hem het net in te loodsen, zo wat een dikke beer. De high fives vliegen al meteen door de boot, hoppa onthaken en op de foto. Precies een meter maar o zo dik en dat al in november, een prachtvis is het.
Verder gaan waar je mee bezig bent. Er komt een boot met kennissen voorbij op afstand, een hoop geschreeuw, gekrijs en zelfs geblaf was het resultaat. Het enige wat ik er uit kon halen was dat ze een paar dikke platten gepikkeld hadden tijdens het trollen. Meteen klapt mijn hengel weer dubbel, zelfhakend systeem dus het ging er weer hard tegenaan en kreeg de hengel nauwelijks uit de steun. Na wederom een heerlijke dril lag een prachtige vis van 91cm langs de boot.
Goh het kan niet op, normaal als je hier 3 vissen ziet dan heb je een goede dag vangen is dan nog een tweede. We laten de stek even met rust en gaan ergens anders kijken, ook daar is het weer een dobber van mij die kuren krijgt en ligt er een klein vatsig snoekje in de boot.
70’er met een speldaasbuikje.
Weer terug naar de eerste stek, op zoek naar de moeder aller snoeken. Waar zou die liggen? Dat ie er ligt wisten we maar waar en hoe dat was de vraag. De wind staat op een rietkraag te klotsen, “Ik zou daar gaan liggen!” Wind van de zijkant is helaas niet makkelijk driften, toch gaan we er voor. Het is gelukkig wel vrij diep recht onder het riet loopt het zo naar de 3 meter en verder, dat maakt het een stuk makkelijker. Halverwege de rietkraag wordt m’n dobber tegen gehouden en we verwachten een vastloper, niets is minder waar want hij loopt langzaam het talud af. Ik hang flink in de hengel en voel een zwaar gewicht flink bonken, 2 seconde later is het over hij lost en krijg een zwaargehavende voorn terug. Het leek wel een dennenappel en veel schubben zijn er ook af. De schubben hebben teveel weerstand gegeven in z’n bek en de dreg is niet goed losgekomen.
We proberen het nog een aantal keer maar het is vergeefse moeite, het is mooi geweest beter dan mooi. 4 vissen waarvan een echte bak is een topresultaat hierzo. Het frappante is dat ik 6 aanbeten heb gehad en m’n maat 0 terwijl we nagenoeg hetzelfde aan het vissen waren. De planning was om in het donker verder te gaan met vissen in de haven en terwijl ik de kippetjes en aardappelen aan het bakken was moest ik ondertussen m’n maat nog 2 keer assisteren met het scheppen van een snoek waaronder een mooie 80’er.
Eind goed al goed dus en beide met een heerlijk gevoel en een volle maag naar huis. Iedereen strakke lijnen en ik hoop dat ik deze lijn door kan zetten, want dit doet een mens goed.
Groeten en pak een bak Harm!
Tekst en foto’s: Harm