De laatste keer dat Arend en ik samen hebben gevist was een kleine maand terug, een dag waarbij we 13 snoeken wisten te vangen en dan te bedenken dat ik me ook nog verslapen heb die keer…. Mooie aantallen, en geen vis kleiner dan 90 cm. De afspraak om in het nieuwe jaar weer een dag te gaan stond alweer vast. Eens kijken of we de magische grens kunnen vangen.
Dit keer verslaap ik mij niet en staat Arend om kwart voor 7 bij me op de stoep, zodat we de spullen in konden laden. Snel nog even een paar aasvissen uit de ton gepakt en op naar het water. Dat we eerder waren dan de vorige keer bleek wel, het was nog goed donker toen we in de boot waren gestapt, dit zijn vaak goede bijtmomenten. Ik ben een dieseltje en moet even op gang komen, maar Arend begint de dag al goed en weet een mooie vis te haken die de meter zeker haalt. Eenmaal op de mat komen we tot 107, heerlijke start!
Daar waar we de laatste keer regelmatig een aanbeet kregen was het nu rustig, zou de aasvis verdwenen zijn? Toch weet ik vlak naast de boot een aanbeet te krijgen! Eerst een goed hoorbare ‘plop’ en dan zie ik de dobber vanuit mijn ooghoeken langzaam weglopen. Bij trage aanbeten gaat het vaak om een vis van formaat en dat bleek hier wel te kloppen. Een stevige vis met een lengte van 106 cm ligt in het net en is daarbij de eerste snoek van het nieuwe jaar.
Voor de tijd van het jaar is het nog zacht en warm, de snoek zwemt voor mijn gevoel nog veel rond en ligt nog niet plat op de bodem. Diep vissen is daarom niet nodig, ze komen je aasvis wel halen! Maar na de mooie start van vanochtend blijft het een hele tijd stil. Zo krijgen we op elke stek wel een aanbeet maar verspelen ook het nodige.
De wind waait stevig over onze stek en ik blijf mijn hengels regelmatig ingooien, Arend daarentegen houd ze strak op de plek. Toch een voordeel als je een zinkende lijn gebruikt, deze zinkt naar de bodem en houd je dobber op de plek waar jij hem hebben wilt!
We besluiten deze dag een beetje op tijd te stoppen en willen half 4 zeker weer wegrijden. Arend weet er nog een handvol snoeken bij te vangen waarvan de lengtes variëren tussen de 80 en 100 cm, en die laatste is een prachtig getekende snoek met een kleine kop. Puntgaaf!
Mijn dobbers blijven angstvallig stil liggen, maar niet voor lang, want in korte tijd krijg ik 3 aanbeten welke ik allemaal mis sla, balen maar je doet er niks aan. De tijd vliegt en Arend stelt voor nog één stek mee te pakken waar hij de vorige keer ook succes had, hier wisten ze een aantal mooie snoeken te vangen waaronder een paar metervissen. Aangekomen op de stek krijg ik al vrij snel een aanbeet… aan de lijn te zien komt de vis mijn kant opzwemmen en krachtig sla ik aan. Wederom voelt dit goed aan, een kleine spurt onder de boot door en weer een mooie dame ligt op de mat. Ten opzichte van de andere snoeken is dit een hele donkere maar supergave snoek van 105 cm.
Na de release vis ik één van de laatste mooie aasvissen uit de ton en drop het hele zooitje achter een boot, ligt prima zo! Het duurt maar heel even of mijn dobber schiet onder en komt direct weer boven, waggelend verschuift deze iets om vervolgens langzaam de diepte in te gaan. Wauw, wat een mooi moment blijft dat! Bij het aanslaan verneem ik gelijk dat het hier om een vis van formaat gaat, hengel gaat krom en krommer. Ik dril de vis vrij snel in het oppervlakte en Arend steekt direct het net onder de vis. Die haalt zeker de 1.20 meter wel hoor ik Arend zeggen maar ik twijfel er nog bij, dit was alleen niet nodig want het lint stopt bij 1.22 meter. Mijn vorige record van 1.17 meter verbrak ik een kleine 2 maanden geleden, dus hier was ik heel blij mee!
Na dit nieuwe PR is het mooi geweest en laden we de spullen weer in de auto, zodat we beiden op tijd thuis zijn. De eerste visdag van het jaar goed afgesloten met 9 snoeken waarvan 5 metervissen, en we gaan gauw weer een keer Arend!
Groeten,
Patrick van Asselt
Tekst en foto’s: Patrick van Asselt