Tekst en foto’s: Arend Burger
Vorig jaar was er niets van gekomen maar dit keer stond de afspraak al een tijdje vast en vandaag moest het gaan gebeuren! Vandaag gingen we op jacht naar een nieuw PR voor Bart. We hadden afgesproken aan het water en aangekomen op de eerste stek zag ik dat Bart er al zat, zelfs zijn hengels lagen er al in. Kortom hij was er al helemaal klaar voor!
Nadat ik mijn hengels ook in had liggen begon het langzaamaan licht te worden, prime-time voor de pikes!! Maar deze keer dus mooi niet… de komende twee uur kregen we totaal geen actie en we besloten dan ook om tegen een uur of 10 deze stek te laten voor wat het was en ons geluk elders te beproeven.
Na deze valse start hoopten we op wat meer succes op de volgende stek. Aasvissen werden gemonteerd en vlogen al rap richting de beoogde spots. Het was Bart die al binnen 5 min de eerste aanbeet kreeg. “Arend hij is weg” hoorde ik naast me. Hoppa dat gaat beter dan vanmorgen dacht ik meteen maar die vreugde was snel voorbij toen de vis een run nam en de lijn gevaarlijk dicht richting een obstakel ging met even later als gevolg een keiharde lijnbreuk. Erg zuur dit, met name voor de snoek die nu met de handel in de bek rond zwemt… Je probeert zoiets natuurlijk te allen tijde te voorkomen maar soms is er gewoon geen houden aan.
Met een behoorlijk zure nasmaak van de eerste aanbeet visten we verder. Nu was het mijn dobber die langzaam de diepte opzocht. Bij de aanslag voelde ik meteen dat het om een kleine rakker ging die mijn voorn van toch zeker een cm of 25 te grazen had genomen. Eenmaal in het net werd de vis snel onthaakt en weer teruggezet. De voorn hing nog aan de dreg en deze kon dus direct weer te water.
Zo in ieder geval van de nul af na een wat valse start. Nu Bart nog een vis en dan was voor mij de dag al weer goed. Maar wat Bart ook probeerde bij hem bleven de aanbeten uit terwijl ik binnen een uur tijd nog 4 aanbeten wist te verzilveren die allemaal van één vierkante meter afkwamen. Eerst twee eind negentigers met 99 en 98 cm waarvan nummer een aan een oog blind was en daar zo gezien haar omvang toch wat last van had.
Hierna een vis die lekker diep bleef deze moest wel een slagje groter zijn. Maar net kon ik haar bij een boot vandaan houden door de hengel het water in te steken, wat een power zat er in deze vis zeg. Uiteindelijk trok ik toch aan het langste eind en schoof ze over de rand van het net! Hoppa die haalt de meter zeker wel! Onthaken en even op het nieuwe meetlint, even goed recht leggen en jawel 108 cm en mooi massief gebouwd.
Opnieuw beaasde ik mijn hengel en het duurde nog geen 10 min of plop daar klapte mijn dobber alweer weg, niet te geloven alles op een vierkante meter. En even later lag er weer een mooie 90er op de mat.
Na deze vis bleef het even stil, andere spot dan maar en al snel was het weer mijn dobber die mooi wegliep. Wederom een vis van achter in de negentig lag even later op de onthaakmat. Hierna was het dan toch echt de beurt aan Bart die na een leuke dril ook zijn eerste vis van de dag kon landen! Ook dit was weer een mooie negentiger, even op de foto en weer terug om zich vol te vreten voor de winter!
Na deze vis was het langere tijd stil, maar zoals wel vaker brak er even later weer een zogenaamd ‘bijtuurtje’ aan waarin we binnen korte tijd 3 snoeken wisten te vangen. De eerste was voor Bart, een mooie tachtiger en daarna volgde een heuse dubbel hook-up waarbij mijn vis in het niet viel bij die van Bart, zijn vis bleef lang diep en toen ze boven kwam wisten we het allebei. Nog een keer klapte ze vlak voor het net weg de diepte weer in maar bij de tweede poging kon ik haar wel in het net krijgen en tilde de vis op de mat. ‘Daar ligt je nieuwe PR kerel dat is zeker’ riep ik tegen Bart die nu helemaal met een big smile naar zijn vangst stond te kijken!
Bart had het eerder die dag al genoemd, een double-hook-up dat had hij nog nooit meegemaakt… En nu was het dan zover en zijn vis was ook nog eens zijn nieuwe PR!! Want op de mat kwamen we namelijk tot 115 cm, helemaal te gek!
Heerlijk als alles zo aan het eind van de dag toch zo mooi op zijn plaats valt. En een dag die begon met een valse start krijgt zo toch ineens een gouden randje, prachtig!