Tekst en foto’s: Arend Burger
Zelf was ik al een keer een ochtendje en een avond geweest maar een volle dag had ook ik nog niet gemaakt. Wel hadden Erik en ik al een datum geprikt een maand geleden, en vandaag was het dan zover!
Al vroeg stonden we bij de trailerhelling, we waren de eerste dus de boot lag er snel in. Het was wel donders mistig zeg, zicht van een meter of 20 en dan hield het zeker wel op, langzaamaan op de gps dan maar. Schipper Erik wist ons feilloos naar de eerste stek te loodsen, het was misschien met deze weersomstandigheden niet de ideale plek maar wij laten ons niet zo snel uit het veld slaan dus al snel werden de haken beaasd en gingen de dobbers overboord. Het was nu wel dubbel opletten zowel de dobbers als de scheepvaart werden nauwlettend in de gaten gehouden.
De hengels lagen er nog niet eens allemaal in, en we zaten nog aan een bak koffie toen ik mijn dobber al onder zag knallen. Koffie aan de kant en eerst aan het ‘werk’. De lijn werd strak gedraaid en met een ferme haal zette ik de haak. Dat voelde niet verkeerd, ‘dit kon nog wel eens een mooie zijn’ zei ik al tegen Erik, wat bevestigd werd door een flink gierende slip. Toen ze voor de boot omhoog kwam schoof Erik het net er direct onder, zo die is binnen! Op de meetlat kwamen we tot precies een meter, een mooie massieve vis welke even mocht poseren.
Hoppa! Dat is nog eens starten in stijl :)
Niet veel later was Erik aan de beurt, langzaam zakte zijn dobber weg en na de aanslag bleek het een kleintje te zijn, de verassing was er wel toen de vis boven kwam en het een snoekbaars bleek te zijn. Met 65 cm toch zeker een mooie vis. Snel werd de haak weer beaast en ging de montage weer te water. En plop daar ging ook zijn andere dobber, en tegelijkertijd ook één van mijn dobbers. Ik sloeg jammerlijk mis maar bij Erik hing er wel vis. Aan het bonken zagen we het al ook dit kon wel weer eens een snoekbaars zijn, en inderdaad, wel een slag groter dan de voorgaande. Deze vis kwam op de meetplank tot 76 cm en mocht even poseren.
Snoekbaars numero 2, met 76 cm een prachtvis.
Kijk hem stralen de snoekbaarsmeester, en terecht.
Met een flinke plons ging ze weer terug en schoot direct de diepte in. Opnieuw werden de hengels beaast en Erik had zijn hengel nog niet goed en wel neergelegd of plop daar verdween zijn dobber alweer. Bizar zo snel waarschijnlijk werd de aasvis al bij het afzinken gepakt. Hij stond al klaar om aan te harken en plop ook mijn dobber was weer verdwenen, even ieder voor zich nu. Erik had inmiddels de haak gezet en ik zag het bonken op de top al weer… juist snoekbaars… en een goeie ook! Mijn aanslag volgde en wederom een misser. We lagen duidelijk in een school snoekbaarzen en omdat het formaat van onze aasvissen meer was aangepast op vriend snoek werden helaas niet alle snoekbaarzen gehaakt. Maar dat mocht de pret niet drukken want de vis van Erik gierde lekker door de strak afgestelde slip, dat betekende genoeg! Toen de snoekbaars in het oppervlak verscheen lag ze vrijwel direct in het net. Deze was nog net een slagje groter dan de vorige en met 80+ cm een waar kasteel! Prachtige vis en al een mooi buikje. Uiteraard mocht ze even poseren in een wereld vol mist en direct daarna geleed ze weer terug de diepte in.
Kort hierop volgde er voor mij nog een aanbeet, waarschijnlijk ook snoekbaars want ook deze vis werd niet gehaakt. De volgende aanbeten waren weer snoeihard en 4 snoeken tussen de 75 en 88 zagen kort achter elkaar de boot van binnen. Opnieuw werden de haken beaast en een blik op de voorraad aasvis zei me dat we het als het zo doorging niet de hele dag vol gingen houden. Maar dat was van later zorg. Er was inmiddels alweer een dobber vertrokken en deze vis voelde al weer beter! Ze bleef mooi diep, meestal een goed teken en toen ze boven kwam zagen we het al dit was meter nummer twee voor vandaag! Even meten bracht uitsluitsel en met 104 een mooie vis en ondanks dat ze aan één oog blind was toch een prima postuur. Even poseren met de auteur en ik was de missers van even daarvoor al weer vergeten!
Blind aan één oog, maar kon de aasvis nog prima vinden.
De volgende aanbeet was weer voor mij en ook dit was weer een mooie sterke vis ze haalde de meter niet maar mocht zeker even poseren.
Sterke eind 90’er, die even mocht poseren…
Dennis werd inmiddels op de hoogte gesteld via de whatsapp met de woorden ‘morge, het gaat lekker hier 10 pikes en 3 zander, de zanders voor Erik de snoekbaarsmeester en de meters voor mij de snoekmeester ;-p’ Een blik over de dobbers gaf aan dat Erik nu weer aan de beurt was, zijn pencil was verdwenen. Snel werd er contact gezocht en kon de strijd weer beginnen, ook deze vis gaf lekker gas! Duidelijk weer een snoek, de snoekbaarzen waren blijkbaar weer verder getrokken of hadden allemaal al een keer geproefd van de aasvissen. Opnieuw gleed een mooie 90+ vis het net in en ik schoot een paar plaatjes.
Ook een 90+ voor Erik
Opeens zagen we tot twee keer toe een metervis jagen vlak naast de boot, Erik aarzelde geen moment en pakte zijn jerkstok en begon te werpen, helaas bracht dit niet het gewenste resultaat en een aanbeet bleef uit. Dan nog maar een bakje koffie maar ook nu kregen we niet de tijd om deze rustig op te drinken. Weer was Erik een van zijn dobbers uit het oog verloren, koffie weer aan de kant en aan de bak! Man wat ging het als een trein vanmorgen niet te geloven. Wederom geen kleintje en de hengel ging weer prachtig krom. Ik nam ondertussen nog een paar slokken van mijn koffie en pakte daarna het net, de vis zwom inmiddels vlak voor de boot en na een laatste vluchtpoging ging het net eronder. Haalt ie het wel of niet… meten is weten en inderdaad exact een meter! En dat is nummer drie :-) Kort werd ze omhoog gelift voor de camera en mocht daarna weer het water in.
En daar was metersnoek nummer 3
Na deze aanbeet viel het stil en hadden we tijd voor een broodje en een borrel om te proosten op de meters die gevangen waren, een Jägermeistertje gaat er dan zeker wel in.
Tijd om te proosten!
We besloten nog een half uur te proberen een snoek te verleiden op deze stek en dan naar de volgende stek te verkassen. Er kwamen nog twee kleine rakkers uit die onze aasvissen wel wisten te waarderen en er werd nog een aanbeet gemist. Kortom tijd voor de nieuwe stek. Inmiddels was de zon er goed bijgekomen en het warmtepak kon wel weer uit, heerlijk genieten zo op het water, zonnetje op de bol met in je achterhoofd de prachtige vissen die we al gevangen hadden. Helaas was de snoek waarschijnlijk ook in de relaxmodus gegaan want aanbeten kwamen er maar zeer sporadisch op stek twee. Ook leek de vis hier een stuk voorzichtiger en liet met regelmaat de aasvis weer los bij een aanbeet. Toch wist Erik er nog twee mooie dames uit te plukken waarvan een mooie 90’er.
Strakke 90’er
Na deze vis was het tijd voor een broodje hamburger en dus werden de bakspullen tevoorschijn gehaald. Net toen we de warme hap achter de kiezen hadden mocht Erik weer aan de bak. Een sterke vis welke de slip flink deed gieren en vervolgens geblokt moest worden om niet aan de steigerpalen verspeeld te worden. Erik deed het prima en dirigeerde de vis richting het net. Een prachtig getekende pike lag daar voor ons, en ook dit was weer een mooie metervis! Snel werd ze onthaakt waarna Erik haar trots ophief voor de camera.
Met 104 cm een vis die zeer welkom was zo midden op de dag!
Er werd nog maar eens geproost, dit keer met een koud biertje en daarna was het weer achterover leunen en wachten op de volgende aanbeet. Over het verdere verloop van de middag kan ik kort zijn ik miste nog een aanbeet en zo ook Erik en ook wist hij nog twee rakkers buitenboord te onthaken.
Al met al al een prima dag zo en omdat het weer het toeliet besloten we tot een uur of 7 door te vissen. We zochten de aasvis weer op en hadden goede hoop dat er nog wel een aanbeet zou komen. Toen ik bij het binnendraaien van één van mijn hengels een gewicht voelde aan de andere kant dacht ik eerst vuil gehaakt te hebben totdat ik wakker werd geschud door een paar logge kopstoten, shit helemaal niet aangeslagen, en dat werd meteen bestraft want een seconde later was de vis alweer los… balen maar ook dat hoort erbij.
Omdat we wel activiteit zagen in het oppervlak maar de aanbeten uitbleven besloten we nog wat te werpen om te kijken of we zo nog een aanbeet konden forceren, groot rubber ging er aan de speld en het spelletje kon beginnen. Niet veel later voelde ik een tikje op mijn Real Life Catfish wat werd gevolgd door een doffe dreun. Zo dan die wilde hem wel hebben, en meteen een lomp gewicht aan de andere kant van de lijn verraadde al dat het hier om een serieuze vis ging. Meerdere malen gierde ze vol door de slip heen en leverde een prachtig gevecht waarna ze toch echt toe moest geven. Het net ging eronder en ik kon een vreugdekreet niet onderdrukken. Wat een heerlijke bak lag daar in het net de bekroning op de toch al fantastische dag!
Heerlijke bak!
Zij had wel zin in een meervalletje!
Een prachtige pike van 112 die de Effzett Real Life Catfish van DAM wel kon waarderen, toch gaaf om zo’n vis op een nieuw stuk kunstaas te vangen, dat geeft vertrouwen! Na deze vangst besloten we dat het mooi geweest was, een prachtig avontuur hadden we weer beleefd en dat er nog maar veel van deze dagen mogen volgen! Team Doodaas.nl is er in ieder geval weer klaar voor :-)
