Het water ligt op een hoop plaatsen inmiddels behoorlijk dicht met een laag ijs, maar dat wil niet zeggen dat er niet meer gevist kan worden!
Met dat idee in ons achterhoofd trokken we er gisteren op uit naar de waterkant, al vroeg stapten we in de auto en trokken het winterse landschap in met in gedachten mooie plaatjes van snoeken in onze handen midden in de sneeuw…
Aangekomen bij het water zat alles potdicht met ijs en dus bleef er maar één mogelijkheid over en dat was even een wak maken langs de kade wat snel gebeurd was omdat het ijs nog niet erg dik was.
Al snel lagen de dobbers in de wakken en kon het turen beginnen. Man wat was het koud, lijnen en dobbers bevroren en we vroegen ons af wat het zou worden vandaag. Lang wachten op een antwoord hoefden we niet want binnen een kwartier was dobber 1 al vertrokken onder het ijs. Beetje lijn geven en contact maken, jahoor vis! en na een strakke dril kon de eerste snoek geland worden.
Hierna was het op twee hengels tegelijk raak en even later lag er een mooie dubbel op de mat!
De dag was nu al geslaagd maar werd alleen nog maar mooier :D Nadat ik even was wezen kijken op een andere stek om te kijken of deze nog ijsvrij was kwam ik terug bij Bert. Hij toverde een prachtige snoek uit het ijskoude water omhoog die hij voor de foto even in het landingsnet bewaard had. Kijk dat zijn de vissen waar we het voor doen! Super!
Na een paar foto’s mocht ook deze dame weer zwemmen en plaatsen we onze aasvissen weer in de wakken. Het was inmiddels behoorlijk mistig geworden wat voor een mooi beeld zorgde op elk takje dat je maar kon zien. Hierna was het even rustig en werden de foto’s van de ochtend bekeken. Een uurtje later kwamen er weer een paar snoeken kijken bij ons wak en werd mijn dobber met een luide plop naar beneden getrokken, blijft een prachtig geluid! Een fel vechtende snoek van net geen 80 cm mocht even later terug het wak in. De volgende vis was voor Bert en ook deze mocht even poseren in de sneeuw.
Tussendoor hebben we ook nog vier vissen gemist. De teller stond nu op zes en zou op zeven eindigen met een vis die ik na een mooie rustige aanbeet wist te haken.
Het was weer een mooi maar vooral koud dagje met als uitkomst de plaatjes van een aantal mooie snoeken in de sneeuw, waar we op de heenweg op hoopten was nu werkelijkheid!
Groeten, Arend