Tekst en foto’s: Harry
Het is ’s ochtends half zes als voor mij de wekker gaat. Wat een vervelend geluid is dat toch steeds weer, als je nog fijn in je warme bedje ligt. Maar als dan de gedachte naar boven komt dat er een dagje vissen op de planning staat, word ik toch altijd weer vrolijk en gemotiveerd om uit bed te gaan.
Vandaag staat er weer een dagje met Arend op de planning dus dat is garantie voor gezelligheid en hopelijk ook voor een paar mooie dikke vissen. Gauw pak ik mijn spullen bij elkaar en gooi de auto vol. Deze is helaas voorzien van een knappe laag ijs dus moest ik eerst even flink krabben. Als dat gedaan is gauw de boot erachter en gaan. Onderweg krijg ik een berichtje van Arend dat ie al bij de helling is aangekomen. Ik stuur terug dat ik er bijna ben en wat vertraging had opgelopen vanwege een bevroren auto.
Als even later de boot in het water ligt varen we snel naar de eerste stek. Als we aankomen begint het net licht te worden en we voorzien onze hengels snel van een paar aasvissen. Allebei eentje vlak naast de boot en de ander word een mooi eindje ingeworpen. Binnen een minuut of tien is het Arend zijn dobber die als eerst wegschiet. Even een paar tellen wachten en aanslaan. Ja hangen. Een mooie 80’er doorbreekt de rust in het oppervlak en de eerste vis van de dag is een feit. Deze word netjes onthaakt en mag weer terug in haar element. Gelijk daarna is het Arend zijn andere dobber die wegschiet. Weer even wachten en aanslaan. Ook deze vis blijft mooi hangen en na een paar vluchtpogingen word deze geschept. Wederom een mooie 80’er die even later weer netjes word terug gezet. De hengel word weer voorzien van een aasvis en gaat weer te water. Dan is het Arend zijn andere dobber die we zien wegzwemmen en even later mooi onder plopt. Er worden zo’n tien seconden gewacht en dan word er aangeslagen. Dit blijkt een goeie vis te zijn want deze schiet er van door en geeft een flink potje vechten weg. Als de vis boven komt dan zien we allebei dat de vis richting de meter gaat. Zodra het kan schep ik de vis en deze gaat na het onthaken even op het meetlint. Ja hoor, 102 cm. De eerste meter van de dag is binnen. Wat een goed begin van de dag, binnen een half uur al 3 vissen in de boot waaronder een metervis.
De eerste meter van de dag
Even lachen voor de camera
Daarna is het mijn beurt en zie ik langzaam mijn dobber weglopen. Als ie ondergaat wacht ik even en sla aan. Een moedige vis van net in de 70 cm heeft de toch flinke aasvis van ruim 20 cm gegrepen en is net in het lipje gehaakt. Deze word naast de boot onthaakt en mag snel weer terug. Dan word naast de boot ook mijn andere vis gepakt en zie ik de dobber weg schieten. Deze zien we mooi onder water langs de boot voorbij zwemmen en als deze onder de overhangende hengels doorgaat zet ik de haak. Een fanatieke 80’er knalt het water uit en probeert zich van de haak te ontdoen. Dat gaat voor deze helaas niet lukken en als ie bij de boot is pak ik hem in de nek. Even onthaken en weer terug. Op hetzelfde moment ziet Arend zijn dobber aan de andere kant van de boot lichtjes op en neer gaan. Dan weer even stil hangen en even later zien we hem toch vertrekken onder het oppervlak. De vis zwemt richting een naast gelegen boot dus snel aanslaan. Na de aanslag word er gelijk flink weerstand geboden en blijkt het om een serieuze vis te gaan. Ze schiet richting de palen maar Arend weet haar vakkundig de andere kant op te drillen. Als we de vis zien schatten we dat deze richting de 110 gaat. Snel het net eronder en hijsen maar. Bam… die is binnen. En ook precies op tijd want aan de andere kant komt mijn dobber langszij drijven en word bruut onder getrokken. Na een aantal seconden wachten sla ik aan en ook deze vis voelt goed aan. Ze doet een paar vluchtpogingen en ondertussen legt Arend zijn vis op de onthaakmat. Snel doet hij het net in het water en even later schuift ook mijn vis het net in. Dit is toch ook zeker een metervis. Deze heeft alleen een flinke bochel op de kop en we benoemen haar tot quasimodo. Als deze twee meters naast elkaar op de onthaakmat liggen zie ik in mijn ooghoeken de andere dobber van Arend ook nog even onderknallen. Het moet niet gekker worden. Ze gaan helemaal los die vissen. Snel aanslaan en ook deze vis word geschept zodra het kan. Een lekker volgevreten 90’er mag bij zijn of haar oma’s op de mat gaan liggen. Even een paar foto’s maken en meten en dan mogen ze gauw weer terug. Arend en ik hebben allebei een big smile op ons gezicht en genieten nu al op en top van deze dag. Wat een mooi gezicht is dat toch al die vissen bij elkaar.
Een triple strike met 2 metervissen.
De vis van Arend komt tot 107 cm en mijn vis tot 108. Toch leek quasimodo wat kleiner. Maar dat komt waarschijnlijk door haar slankere lijf.
De eerste van de triple strike. Een mooie volle vis van 107 cm.
Quasimodo met haar slanke lijf.
Zeer mooi getekende 90er. De laatste van de triple strike.
Inmiddels zitten we al op 8 vissen en we zijn nog maar zo’n anderhalf uur bezig. Dat beloofd wat voor de rest van de dag. Als we onze hengels weer hebben voorzien van aasvissen en de dobbers weer in het water liggen word het tijd om te proosten op deze mooie vangsten. Ik haal een flesje heerlijke kruidenbitter tevoorschijn en schenk de glaasjes lekker vol. Cheers maat. Op een dagje meters vreten.
Heerlijk kruidenbittertje
Dan blijft het even rustig en hebben we even tijd voor een broodje en een plakje kruidenkoek. Dat smaakt goed. Van al die meters sleuren krijg je honger :). Maar echt veel tijd om te eten krijgen we niet want het is Arend zijn dobber die toch wel erg veel beweegt voor een dooie vis. Alleen de dobber blijft na een paar seconden toch weer stil op z’n plek liggen. Even de vis controleren en weer inwerpen. Niet veel later word deze toch weer gepakt en er worden weer enkele seconden gewacht. De aanslag volgt en een erg sterke vis laat zien wat ze kan. Meerdere malen springt deze volledig uit het water en probeert te ontsnappen. Als de vis onder de boot door wil schieten roept Arend ‘oh nee niet onder de boot door’. Maar zo snel als ik kon had ik het net al in het water en zwom de vis er zo in. Oh gelukkig, netjes man. Dat scheelde weinig. Deze vis was erg sterk en als ze om de palen heen was gezwommen had het wel eens verkeerd af kunnen lopen. Snel handelen is dus soms een must. Even een paar plaatjes schieten en ze mag weer terug.
Erg sterke 90+ vis
Dan zien we dat de wat grotere aasvissen beginnen op te raken en Arend doet er een kolblei aan van zo’n 30 cm. Voor de zekerheid word een extra stinger bij de enkele dreg opgezet om eventuele missers te voorkomen. Als even later deze kolblei gegrepen word hopen we dat het een dikke bak is. Want de hele ochtend zijn toch de grotere aasvissen favoriet hebben we wel gemerkt. Aangezien er met een extra stinger word gevist slaat Arend vrijwel direct aan na de aanbeet. Gelijk gaat z’n hengel mooi krom maar zo mooi als ie krom gaat veert ie ook weer recht en komt de kolblei weer uit het water. Het zijn toch wat taaiere vissen blijkt wel. De haken zijn er niet goed uitgeslagen en daardoor hebben ze niet goed kunnen inhaken. Dan toch maar wat losser op de haak prikken en hopen dat de volgende wel blijft hangen.
Dan zie ik dat mijn dobber word onder getrokken. Na de aanslag kan ik een mooie vis van begin 90 drillen en deze word daarna netjes geschept en op de onthaakmat gelegd. Tijdens het onthaken zien we mijn andere dobber ook wegschieten en komt er een wat kleinere vis boven. Zo weten we na de triple strike ook nog een double strike te verzilveren. Ze mogen even samen op de foto en daarna mag de 90’er nog even alleen op de foto.
Double strike
Strakke puntgave 90’er
Na het terugzetten zien we dat de Arend zijn dobber weer vertrokken is. Als hij de lijn strak draait zien we dat de vis naar de overkant is gezwommen en om een paal heen is gegaan. We bedenken ons allebei geen moment en maken in een rap tempo de touwen los en ik start de motor. Binnen een paar seconden zijn we aan de overkant en kan Arend de lijn om de palen weg halen. De vis zwemt nog steeds en gaat verder richting de andere palen. Arend slaat gelijk aan en geloof het of niet, maar hij slaat een gat in de lucht. Onvoorstelbaar dit. Zo’n stuk gezwommen en dan nog missen. We gaan er maar vanuit dat het om een klein snoekje ging die de vis alleen bij de kop vast had. Nou ja, dat hoort ook bij het vissen. Het is tenslotte vissen en geen vangen ;)
Dan is het tijd voor een bakkie koffie. Ik schenk Arend wat heerlijke koffie in z’n beker, maar echt veel tijd om ervan te genieten krijgt hij niet want de dobber met daaronder de kolblei horen we onder knallen en dus is er weer werk aan de winkel. Hij wacht enkele seconden en gaat in een houding staan om een flinke haal te kunnen geven. Want die haken zullen uit die aasvis geslagen worden. Hij geeft een hengst, bwaaaah hoor ik hem uitroepen en slaat een enorm gat in de lucht. Gevolgd door een flinke struikelpartij en ik als ik naast me kijk zie ik hem op de kop in de boot liggen. Ik schiet in de lach en vraag of ie zich pijn heeft gedaan. ‘Haha nee valt mee hoor’ zegt ie en hij krabbelt weer overeind. ‘Ik dacht dat ik wat steviger stond maar dat had ik dus verkeerd’. Helaas is wel die lekkere bak koffie omver gegaan en ligt nu verspreid in de boot. Das nou jammer. Ach ook dat hoort erbij zullen we maar zeggen :).
Als daarna de aanbeten een tijdje uitblijven besluiten we om het even verderop te proberen. Ook ik heb ondertussen een flinke kolblei aan de haak geknoopt en die is nog niet ingegooid of hij is al gegrepen. De vis zwemt er hard vandoor en we zien hem op volle snelheid voor de boot langs gaan. je zou denken dat het om een flinke vis gaat en ik sla dan ook maar snel aan. Niets is minder waar want een snoek van amper 80 cm heeft de haak van de stinger net voor in het lipje zitten. Dat verwacht je dan toch niet helemaal. De kleinste snoeken op de grootste aasvissen. Ach als het visa versa net zo is vinden we het prima.
Dan komen we tot de conclusie dat de grotere aasvissen inmiddels op zijn en besluiten we om even ergens aasvissen te gaan tikken. We hebben inmiddels ook wel een beetje trek gekregen dus word het ook tijd om de inwendige mens te voorzien van wat lekkers. Na het vangen van de aasvissen word het gasstelletje tevoorschijn gehaald en ik gooi wat heerlijke hamburgers die ik uit de slagerij heb meegenomen in de pan. Wat uitjes erbij en smullen maar.
Naast de snoeken wordt ook de inwendige mens voorzien van wat lekkers
Als we ons buikje hebben rond gegeten en de nodige alcoholische versnaperingen achter de kiezen hebben word het tijd om weer verder te gaan. Dat was weer even genieten. Wat een heerlijke dag hebben we toch. Niet wetende dat deze dag nog mooier ging worden voor ons beiden.
Als de dobbers weer in het water liggen is de beurt weer aan Arend om z’n lijn strak te draaien. De dobber die een paar meter voor de boot lag zien we niet meer. Na een seconde of tien word er contact gezocht en aangeslagen. Helaas word er weer een gat in de lucht geslagen. KAK word er geroepen. Dat is alweer mis. Zal wel weer een kleintje zijn geweest troosten we onszelf. Weer een nieuwe aasvis eraan en gauw weer inwerpen. Dan is het mijn dobber die onder gaat en mag ik een poging doen om aan te slaan. Maar ook ik sla een gat in de lucht. Het is net of er een zwerm kleine snoekjes aan het jagen is. Ook ik voorzie de haak weer van een aasvis en inwerpen maar.
Dan is het de dobber van Arend aan de andere kant van de boot die er vandoor gaat. weer netjes even wachten en rossen maar. Deze blijft wel hangen. Een mooie sterke vis van net geen meter doet z’n best om te ontkomen. En het geluk is aan haar kant want de vis weet al kopschuddend zich te bevrijden van de haak. Ik doe nog een poging met het net om de vis erin te krijgen maar helaas. Daar gaat ze. Das balen. Maar ja ook dat is vissen. Hopen dat de volgende wel blijft hangen. Nou en dat gebeurde. Als binnen enkele minuten Arend zijn dobber weer onder gaat is het nu wel raak en blijft de vis hangen. En wat voor een. Een flinke massieve vis komt richting het oppervlak. We worden allebei laaiend enthousiast. Ze neemt nog een flinke sprint en als ze dan weer boven komt schep ik haar uit het water. Zo dan, BAM. Die is binnen en gaat richting de 110. Wat een heerlijke dikke bak. Snel onthaken en op het meetlint. Ja hoor. 110 cm en een beetje. Gauw even wat plaatjes schieten.
Dikke 110+ bonusvis
Verliefd zijn op je vangst
En natuurlijk catch and release .
Puur genieten dit. Weer terug in haar element.
Heerlijk zeg. Wat is dit genieten. Hier doe je het voor. Die grote bonusvis waar je de hele dag op hoopt. Na het terugzetten worden de hengels weer voorzien van een aasvis gaan ze weer te water. Ook ik werp mijn hengels weer even opnieuw in. De dobber die ik vlakbij de boot had ingegooid komt nu voorbij drijven. We kijken er samen naar en zien hem dan ondergaan. We kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Wat een mooi gezicht is dat toch. Ik wacht een paar tellen, draai de lijn strak en sla aan. Whoppa weer een gat in de lucht. Arghhh. Weer een misser. Wat een ellende. We hebben nu toch allebei een aantal missers gehad. Het zullen toch wel wat kleinere snoeken zijn geweest aangezien we met flinke aasvissen aan het vissen zijn. Dan maar weer een stinger erop. Ik laat de vis weer zakken vlak naast de boot. Ik heb de hengel nog in de hand en de dobber komt weer langszij drijven. Ik kijk even naar links naar mijn andere dobber en ondertussen voel ik een klap op de hengel die ik nog vast heb. Arend zegt al, ‘hier daar gaat ie alweer’. Ja dat was te voelen. Ik kreeg een flinke beuk op de hengel. Ik laat de vis een klein stukje zwemmen en haal dan flink aan. Zo die hangt. En als ik dan merk dat de toch vrij zware bulldawg rod flink krom gaat, weet ik dat ook dit om een serieuze vis gaat. De vis gaat flink door de slip en neemt een paar meter lijn. Deze staat vrij strak afgesteld en ik weet de run dan ook te blocken. Dan zie ik de vis boven komen met de bek wijd open, Jeeeey wat een grote muil. Dit is ook een flinke bak en ze neemt nog een paar korte runs. Dan is ze klaar om geschept te worden en kan Arend haar de boot in tillen. Hoppa, wat een bak man. Heerlijk zeg. Deze gaat ook zeker richting de 110. Ik denk zelfs wel richting de 115. Snel onthaken en ff op het meetlint. 116 cm roept Arend. Zoooo heerlijk hoor. Ook nog een bonusvis voor mij. Wat is dit genieten zeg. Allebei al zo goed vangen en dan ook nog ieder een dikke 110+ mee pikken.
Smile… daar wordt je toch blij van.
Dikke bonus
Puur genieten
Ook hier catch and release…
Dan loopt de middag een beetje op z’n einde en als de aanbeten dan ook uitblijven besluiten we nog een laatste stek aan te doen. Daar aangekomen zoeken we de scholen met witvis op en geven we onze aasvissen nog een laatste keer zwemles. Het duurt even voordat er een dobber onder gaat maar na een klein half uurtje gaat dan toch nog een van mijn dobbers onder. Een mooie dikke volgevreten vis van net geen 90 cm mag nog even aan boord komen en op de gevoelige plaat.
Afsluiter van de dag
Als we daarna geen aanbeten meer krijgen vinden we het mooi geweest en besluiten we om het hier bij te laten. Met een totaal van 18 vissen in de boot waarvan 5 meters en 2x een 110+ vis, zijn we weer dik tevreden. Het was weer een heerlijk dagje meters vreten met voor ons allebei een bonusvis en een mooi verdeeld aantal vissen. Wat een geweldige hobby hebben we toch.
Arend bedankt weer, en op naar de volgende ronde.
Groeten Harry van team Roofvissen.eu
